अनि म कविता लेख्नेछु

अनि म कविता लेख्नेछु

जब शिकारीको मुटुमा दियो बल्नेछ

मयुरका भयभित पखेटा निर्धक्क नाच्नेछन्

हरिण र मृगहरू निसंकोच डुल्नेछन्

सुगाहरु पिंजडाको कथा भुल्नेछन्

गुराषहरु कोइली धुनमा मोहित हुनेछन्

अनि म कविता लेख्नेछु |

जब जुठो भाडा माज्ने सानो भाई भन्नेछ

दाई मैले होटेल छाडेनि , अब आमासंग बस्ने !

भट्टीका इट्टा बोक्ने सानी बहिनि बोल्नेछिन

दाई म पनि स्कुल जान थाले नी !

अनि म कविता लेख्नेछु |

जब युद्ध मैदानमा सेतो परेवा उड्नेछ

परिवार पाल्न खाडी पसेको साथीले भन्नेछ

साथी ! आज साहुले तलब दियो नि !

अनि म कविता लेख्नेछु |

जब वृद्धआश्रमकि आमा लिन छोरो पुग्नेछ

भूकम्पले एक्लाएकी नावालिका , मुसुक्क हास्नेछिन्

भ्रस्टाचारीको होश खुल्नेछ अनि शिर नुग्नेछ

युद्धमा बेपत्ता छोरो घर पुग्नेछ

अनि म कविता लेख्नेछु |

जब जडभुमि जलको स्पर्शले मग्न हुनेछ

रौद्रभै बग्ने नदि शान्त हुनेछन्

जब किसानले हर्षको गीत गाउनेछ

पीडाले छटपटीएको गरिव , सिटामोल पाउनेछ

अनि म कविता लेख्नेछु |

जब फोहोर टिप्ने हातहरु कलम टिप्नेछन्

जब चाउरि परेको अनुहारमा मुस्कान हुनेछ

सडकपेटीमा माग्ने बृद्धहात , आशिर्वाद दिनेछन्  

मानवताको विउ अंकुरित हुनेछ , आकाश छुनेछ

अनि म कविता लेख्नेछु | |

                                         

click here to read in Koshi Online